***  တရားမရႏိုင္ေသာ ပုဂၢိလ္ေျခာက္မ်ဳိး ***

ဂဏန္း = ဂဏန္းသည္ အၿမဲတမ္း

လက္မေထာင္ေနသကဲ့

သို႔ ေနရာတကာတြင္ ငါအသိ ငါအ

တတ္ဟု မိမိကိုယ္ကိုအထင္ႀကီးေနသူ ။

ပုတ္သင္ = ပုတ္သင္သည္ မည္သူ

ကဘာေျပာေျပာေခါင္း

ညိတ္တတ္သကဲ့သို႔သူတစ္ပါးေျပာ

သမွ် အမွားအမွန္ေဝဖန္ဆန္းစစ္

ျခင္းမရွိဘဲ အလြယ္တကူ လက္ခံ

တတ္သူ ။

ပဲျပားပင္ = ပဲျပားပင္သည္ ေလ

တိုက္ရာဘက္သို႔သာ

ယိမ္းသကဲ့သို႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္

ဥာဏ္မရွိဘဲ အေဟာအေျပာ

ေကာင္းသူဘဘက္သို႔သာ ပါသြား

သူ ။

ေခြးအ = ေခြးအသည္ မိမိအူေသာ

အျဖစ္ကို မိမိမသိသကဲ့

သို႔ ပါးစပ္က တရားစကားကိုရြတ္

ဆိုေနေသာ္လည္း တရားကို သ

ေဘာမေပါက္ ဥာဏ္မေရာက္သူ။

ႏြားသိုး = ႏြားသိုးသည္ကမူးရႈးထိုး

ျဖင့္ ေတြ႔ရာျမင္ရာကို

လိုက္ေဝွ႔တတ္သကဲ့သို႔ သူတပါး၏

အယူမွန္သမွ်ကိုစဥ္းစားေဝဖန္ျခင္း

မရွိဘဲ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်တတ္သူ ။

လိပ္ = လိပ္သည္ ကိုယ္ဘက္ကို

သာယက္သကဲ့သို႔ မိမိအ

ယူကသာ အမွန္ မိမိလုပ္ရပ္ကသာ

အမွန္ဟု တစ္ဖက္သတ္ ယူဆထားသူ ။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ပုဂၢိဳလ္ (၆)
မ်ဳိးသည္အမွန္တရားကိုမေတြ႔ရွိႏိုင္္

••နိဗၺာန္လမ္းျပအလင္းေရာင္

အမွီေကာင္းရွိျခင္း၏ ေကာင္းက်ိဳး"

တစ္ေန႔ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားက
ရဟန္းတို႔အား ဤသို႔ေဟာေတာ္မူသည္။
" ရဟန္းတို႔ ဟ္ိမဝႏၲာေတာင္မင္းကို
မွီ၍ သစ္ပင္ႀကီးတို႔သည္ ႀကီးပြားျခင္းငါးမ်ိဳး
ျဖင့္ ႀကီးပြားၾကကုန္၏။

အဘယ္ငါးမ်ိဳးတို႔နည္းဟူမူ သစ္ပင္
ႀကီးတို႔သည္-

(၁) အကိုင္းအခက္အရြက္တို႔ျဖင့္ႀကီးပြားၾကကုန္၏။

(၂) အေခါက္ျဖင့္ႀကီးပြားၾကကုန္၏။

(၃) အေပြးျဖင့္ႀကီးပြားၾကကုန္၏။

(၄) အကာျဖင့္ ႀကီးပြားၾကကုန္၏။

(၅) အနွစ္ျဖင့္ ႀကီးပြားၾကကုန္၏။"
" ရဟန္းတို႔ ဟိမဝႏၲာေတာင္မင္းကို
မွီ၍ သစ္ပင္ႀကီးတို႔သည္ ႀကီးပြားျခင္းငါးမ်ိဳး
ျဖင့္ ႀကီးပြားၾကကုန္သကဲ႔သ္ို႔ ဤအတူသာ
လ်ွင္ သဒၶါတရားရွိေသာ အမ်ိဳးေကာင္း
သားကိုမွီ၍ အိမ္တြင္းေန လူအေပါင္းသည္
လည္း ႀကီးပြားျခင္း ၅- မ်ိဳးျဖင့္ ႀကီးပြားၾက
ကုန္၏။

အဘယ္ငါးမ်ိဳးတို႔နည္းဟူ-

(၁) သဒၶါျဖင့္ ႀကီးပြား၏။

(၂) သီလျဖင့္ႀကီးပြား၏။

 (၃) အၾကားအျမင္ျဖင့္ ႀကီးပြား၏။

 (၄) စြန္႔ၾကဲျခင္းျဖင့္ ႀကီးပြား၏။

 (၅)ပညာျဖင့္ ၾကီးပြား၏။"
" ရဟန္းတို႔ သဒၶါတရားရွိေသာ
အမ်ိဳးေကာင္းသားကို မွီ၍ အိမ္တြင္းေနလူ
အေပါင္းသည္လည္း ဤႀကီးပြားျခင္း ၅-မ်ိဳးျဖင့္ ႀကီးပြား၏။

ေတာအုပ္ႀကီး၌ ေက်ာက္ေတာင္ကို
အမွီျပဳ၍ ေတာစိုးသစ္ပင္ႀကီးတို႔သည္ စည္
ပင္ၾကကုန္သကဲ႔သို႔ ထို႔အတူ သီလနွင့္
ျပည့္စံု၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ဤအမ်ိဳး
ေကာင္းသားကိုမွီ၍ သားမယား အေဆြအ
မ်ိဳး မိတ္ေဆြခင္ပြန္း ထိုအမ်ိဳးသားကိုမွီ၍
အသက္ေမြးသူ တို႔သည္လည္း သီလျဖင့္
ႀကီးပြားၾကကုန္၏။

သီလရွိသူ၏ သီလ စြန္႔ၾကဲျခင္း အ
က်င့္စရိုက္တို႔ကို ေကာင္းစြာျမင္ၾကကုန္၍
သူတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳလုပ္ၾကကုန္၏။

ပညာရွိတို႔သည္ ဤျမတ္စြာဘုရား၏
သာသနာေတာ္၌ သုဂတိ(ေကာင္းမႈကု
သိုလ္ျပဳသူတို႔၏ လားေရာက္ရာ)သို႔ သြား
ေရာက္သူတို႔၏ အက်င့္ကို က်င့္ၾကကုန္၍
နတ္ေလာက ကာမဂုဏ္တို႔ကို လိုတိုင္းရ
ကုန္သျဖင့္ နွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ၾကရေလ
သည္" ဟု ေဟာေတာ္မူသည္။

(အဂၤုတၱရပါဠိေတာ္ ပဥၥကနိပါတ္ သုမနဝဂ္
မဟာသာလပုတၱသုတ္